Biała jest jedną z najstarszych wsi w regionie, której znaczenie gospodarcze na przestrzeni wieków nie budziło wątpliwości. Dostrzegali to możni właściciele nadnoteckich ziem, którzy już od początków XVII wieku lokowali we wspomnianej wsi swoje siedziby.
Pierwszym architektonicznym symbolem szlacheckiej władzy w Białej był okazały drewniany dwór zbudowany najpewniej w początkach XVII wieku przez ród Czarnkowskich. W jego miejscu pod koniec XVII wieku powstał dwór szachulcowy, lecz najbardziej znana konstrukcja pochodzi z połowy wieku XVIII. Chodzi oczywiście o widoczny powyżej klasycystyczny pałac.
W roku 1759 Andrzej Radoliński nabył od Stanisława Poniatowskiego tak zwany klucz bialski. Ponieważ wspomniany magnat nie posiadał stosownej do swej rangi siedziby, zdecydował się wybudować w Białej swoją rezydencję. W miejscu dawnych drewnianych i szachulcowych zabudowań dworskich na polecenie Andrzeja Radolińskiego wzniesiono murowany klasycystyczny pałac z pięknym założeniem parkowym. Budowla przetrwała do 1893 roku, kiedy to została rozebrana, a o jej dawnej świetności świadczy jedynie jedna zachowana oficyna dworska.
