Ewa Dipont-Kukawska urodziła się w Warszawie w 1941 roku i tam kończyła kolejne etapy edukacji. W roku 1958 zdała maturę w Liceum im. N. Żmichowskiej w Warszawie i rozpoczęła naukę na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie, którą ukończyła w 1964 roku. Przez kolejne lata pracowała w warszawskich szpitalach: bielańskim, Państwowym Szpitalu Klinicznym oraz I Klinice Położniczo–Ginekologicznej Akademii Medycznej. W 1976 roku uzyskała II stopień specjalizacji z położnictwa oraz ginekologii. W roku 1978 została starszym asystentem w Zakładzie Genetyki w Szpitalu Pomniku Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. W roku 1980 decyzją Rady Naukowej Szpitala Pomnika Centrum Zdrowia Dziecka uzyskała stopień naukowy doktora nauk medycznych ginekologii i położnictwa. 12 lutego 1984 roku przeprowadziła się do Pańskiej Łaski. Zaangażowała się w pomoc ludziom chorym i potrzebującym. „Ewa Dipont-Kukawska była człowiekiem nad wyraz dobrym, życzliwym ludziom, a jednocześnie niebywale towarzyskim” – tak opisywała ją Maria Czapiewska. Jej imię nosi hospicjum w Trzciance – to największy dowód uznania jej oddania najbardziej potrzebującym.
