W związku z przypadającym niedługo dniem stolarza, chcielibyśmy przybliżyć Państwu sylwetkę Marcina Karzkowiaka – jednego z pierwszych powojennych trzcianeckich stolarzy.
Urodził się 5 listopada 1905 r. w Mylinie koło Międzychodu w rodzinie o tradycjach stolarskich. Pracę zawodową rozpoczął jako stolarz z papierami czeladnika – praktyczną naukę zawodu ukończył 30 marca 1924 r. w Wielkopolskiej Fabryce Drzewa Onufry Gertner we Wronkach.
Zdjęcie ślubne Benigny i Marcina Karzkowiaków. 1930 r.
Po zakończeniu II wojny światowej przeprowadził się z rodziną do Trzcianki, do domu z warsztatem przy ulicy Mickiewicza 15. Prowadził zakład od 19 lipca 1945 r. Wrócił też do nauki i w 1947 r. zdobył tytuł mistrza stolarskiego.
Wniosek o przejęcie warsztatu z posesją i domem mieszkalnym przy ulicy Mickiewicza 15
Ciężko pracował w swoim warsztacie i za pracę zawodową w 1977 r. został wyróżniony przez Izbę Rzemieślniczą w Poznaniu „Złotą Odznaką za Zasługi w Rozwoju Rzemiosła Wielkopolskiego”. Po pracy znajdował także czas na rozwijanie swoich zainteresowań – wstąpił do Polskiego Związku Filatelistycznego, a w kolejnych latach założył Koło Filatelistyczne w Trzciance i w latach 1953-1960 pełnił w nim funkcję przewodniczącego. Jego aktywność została nagrodzona honorowymi odznaczeniami.
Jego kolejną pasją było pszczelarstwo. W 1957 r. wstąpił do Polskiego Związku Pszczelarskiego. Posiadał małą pasiekę składająca się z około 40 uli, która miała wyjątkową formę. Jako uzdolniony stolarz wykonał dla swoich pszczół kilka ozdobnych uli, które prezentowane były innym pszczelarzom. Po przejściu na emeryturę został honorowym członkiem PZP.
Narzędzia pochodzące z warsztatu Pana Karzkowiaka wzbogacają naszą wystawę stałą „Jedna ziemia, wiele opowieści”.
Za podzielenie się wspomnieniami i pamiątkami z rodzinnych albumów dziękujemy najbliższym Pana Marcina.