Szanowni Państwo,
jutro obchodzimy Święto Wojska Polskiego. Z tej okazji chcielibyśmy przybliżyć państwu nieco zagadnienie polskiego wojskowego orła.
Początki historii tego znaku wiążą się z przepisami mundurowymi z roku 1791, które wprowadziły dla wszystkich żołnierzy polskich, umieszczaną na czapkach blaszaną odznakę ze znakiem orła. Zapoczątkowana w ten sposób tradycja kojarzenia polskiego orła z symbolem wojska polskiego została rozwinięta w czasach Księstwa Warszawskiego i ugruntowana w dobie Królestwa Kongresowego.
Po zlikwidowaniu polskiej armii (po powstaniu listopadowym) orzeł był używany, jako symbol powstańców, a jego ponowne wykorzystanie w regularnych wojskowych strukturach nastąpiło podczas I wojny światowej, kiedy to orzeł podobny do tego używanego w czasach Królestwa Kongresowego trafił ponownie na czapki polskich żołnierzy.
Rok po odzyskaniu niepodległości wprowadzono oficjalny wzór polskiego orła wojskowego. Nawiązywał on do czasów Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego. Charakteryzował się rozpostartymi do lotu skrzydłami oraz koroną.
Mimo drobnych zmian orzeł wprowadzony w 1919 roku utrzymał się w wojsku polskim aż do czasów II wojny światowej. Po wojnie w wyniku przejęcia władzy w Polsce przez komunistów nowy, wprowadzony 1 stycznia 1945 roku przez Naczelnego Dowódcę Wojska Polskiego, orzeł nawiązywał do orła wojskowego z okresu Królestwa Polskiego i powstania listopadowego, był jednak pozbawiony korony.
Korona na głowy wojskowych orłów wróciła w czasach III Rzeczypospolitej. Współczesny kształt znaku jest wynikiem długiej opisanej wyżej tradycji jego funkcjonowania. Dziś każdy rodzaj sił zbrojnych posiada swój własny wariant orła.
Poniżej widzą Państwo przykłady używanych obecnie wzorów polskiego orła wojskowego.
