Trzcianeckie Przedsiębiorstwo Przemysłu Terenowego działało pod tą nazwą w latach 1958-1970. Powstało z przekształcenia Trzcianeckich Zakładów Drzewnych Przemysłu Terenowego. W roku 1970, wraz ze zmianą profilu produkcji, przyjęło nazwę Lubuskie Zakłady Okrętowe LUBMOR. Zanim w przedsiębiorstwie zdecydowano o specjalizacji w produkcji okrętowej, zakład należał do państwowych przedsiębiorstw przemysłu terenowego, które „produkowały szereg wyrobów konsumpcyjnych i zaopatrzeniowo-inwestycyjnych oraz wykonujących usługi produkcyjne i nieprodukcyjne”. W przypadku TPPT były to m.in. szafy szatniowe, stoły biurowe i świetlicowe oraz kuchenne (później także meble fornierowane), taborety, ule (Dadanta oraz wielkopolskie i warszawskie), wkłady do łóżek, szkielety do wózków dziecięcych, beczki i faski drewniane do kiszonych ogórków i kapusty, drewniane wiadra, zabawki dziecięce, a także drobna galanteria drzewna, jak baryłki krawieckie i foremki do obciągania guzików, uchwyty i rączki do narzędzi, gałki meblowe. Niektóre z tych wyrobów pokazano w katalogu z 1958 roku. Zapraszamy do zapoznania się z nimi i do kontaktu z muzeum tych wszystkich, którzy posiadają takie przedmioty lub jakąkolwiek dokumentację tych i innych wyrobów TPPT sprzed 1970 roku. A może ktoś pamięta napoje „Chinka” z rozlewni piwa i wytwórni wód gazowanych – jednego z oddziałów TPPT.
im. Wiktora Stachowiaka w Trzciance