Dnia 13 kwietnia 1990 roku ZSRR oficjalnie przyznało się do zbrodni katyńskiej. Nim to się stało przez pół wieku sowiecka i PRL-owska propaganda dokładała wszelkich starań, aby prawda o Katyniu nie ujrzała światła dziennego.
Jednak informacje o sowieckim ludobójstwie dokonanym na polskich obywatelach przedostawały się do społeczeństwa głównie za sprawą wydawnictw tak zwanego „drugiego obiegu”.
Przykładem może być sygnowana przez Społeczny Instytut Pamięci Narodowej im. Józefa Piłsudskiego broszura „Katyń”. Wydana w Warszawie w 1977 roku była jedną z pierwszych podziemnych pozycji wydawniczych poświęconych tej sprawie. Często podpisywano ją pierwszym i ostatnim nazwiskiem z listy katyńskiej: Jan Abramski i Ryszard Żywiecki. W rzeczywistości autorem broszury był Ryszard Zieliński.
O prawdzie na temat zbrodni katyńskiej przypominano również poprzez oddolne manifestacje. Przykładem może być wydarzenie, jakie miało miejsce na cmentarzu w Siedlisku pod koniec lat 80. XX wieku. Opowie o nim dr Piotr Grzelczak podczas spotkania „Krzyż Katyński z Siedliska z 1988 roku ze zbioru dokumentów i artefaktów IPN oddział Poznań”, które odbędzie się 26 kwietnia w siedzibie naszego muzeum.
