W ubiegłym tygodniu dział archeologii naszego muzeum przeprowadził badania powierzchniowe na terenie Radolina. Badany był między innymi rejon podnóża charakterystycznego wzgórza, znajdującego się przy drodze do Białej. Samo stanowisko Radolin 1, mieszczące się na tym wzgórzu, znane jest archeologom od lat. Pierwsze prace na tym miejscu przeprowadzał już Richard Hessler w latach 20. XX w. Za czasów niemieckich wzgórze to nazywane było Schlossberg, to znaczy Wzgórze Zamkowe. W latach 70. XX w. znalezisk na tym terenie dokonywał miejscowy miłośnik prahistorii. Materiały z badań Richarda Hesslera oraz te pochodzące z odkryć pasjonata znajdują się w naszych muzealnych magazynach. Artefakty te odkrywane były przez lata w miarę postępowania degradacji szczytu wzgórza, która odsłaniała co jakiś czas ukryte w jego nawarstwieniach zabytki sprzed nieomal 1000 lat. W zbiorach naszego muzeum znajduje się pokaźna ilość materiałów ceramicznych z tego stanowiska, większość z nich jest bardzo bogato zdobiona.
Wracając do ubiegłotygodniowych prac badawczych, jak już wspomniałam, u podnóża wzgórka znaleziony został, oprócz materiałów ceramicznych, wyjątkowo ciekawy zabytek – fragment kościanej oprawy noża. Przedmiot jest bogato zdobiony, doskonale wpasowuje się w chronologię znajdującego się nieopodal stanowiska archeologicznego. Poczynione badania niosą ze sobą bardzo ważną informację. Dawni mieszkańcy dzisiejszego Radolina, zasiedlający wspomniane wzgórze, mieszkali najpewniej w o wiele rozleglejszej osadzie zajmującej obszar co najmniej kilkadziesiąt arów dookoła wzgórza. Sam wzgórek stanowił zapewne dla nich punkt ostatecznej obrony przed nadciagającym wrogiem lub być może miejsce kultu. Mam nadzieję, że planowane na kolejne lata badania w obrębie Wzgórza Zamkowego przyniosą odpowiedzi na wiele nieodgadnionych dziś kwestii.
Na fotografiach materiały archiwalne – zdobiona ceramika pochodząca ze stanowiska Radolin 1 oraz odkryta ostatnio kościana oprawa noża.
dav