Dziś obchodzimy 106. rocznicę powstania wielkopolskiego.
Z tej okazji chcielibyśmy przedstawić Państwu fragment powstałej 56 lat temu korespondencji między Zarządem Wojewódzkim Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich (dalej TRZZ) a Trzcianeckim Zarządem Powiatowym TRZZ.
Dnia 12 listopada 1968 poproszono wszystkie Zarządy Powiatowe TRZZ o przesłanie informacji na temat uczestników powstania wielkopolskiego mieszkających na terenie podległym pod dany Zarząd. Podkreślono jednak, że chodzi o osoby, które „szczególnie i ofiarnie pracują w TRZZ i swą działalnością przyczyniają się do popularyzacji idei Towarzystwa”.
W odpowiedzi z trzcianeckiego TRZZ 10 grudnia 1968 roku przesłano biogramy trzech powstańców wielkopolskich, które przytaczamy poniżej:
Ignacy Banaszewski syn Kazimierza i Konstancji
- 23 lipca 1899 w Gałęzewice pow. Września.
Od 1917 do listopada 1918 roku służył w armii niemieckiej, następnie wstąpił w szeregi powstańców wielkopolskich i brał udział w rozbrajaniu Niemców w czasie walk Gniezno-Września w styczniu 1919 roku. W czasie okupacji pracował w gospodarstwie rolnym u Niemca do 1945 roku, w tym też roku przybył do Kuźnicy Czarnkowskiej i rozpoczął pracę w wójtostwie w Kuźnicy Czarnkowskiej jako sekretarz, a później jako przewodniczący Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Kuźnicy Czarnkowskiej. Jako działacz społeczny angażował się w życie gromady.
Jan Trzebiatowski syn Antoniego i Pauliny
- 27 lutego 1899 w Gelsenkirchen (Niemcy)
Od marca do grudnia 1918 roku przebywał w armii niemieckiej, od 7 stycznia 1919 do grudnia 1921 roku służył w Wojsku Polskim. W szeregach Powstańców walczył w Kompanii Poznańskiej pod Kwilczem, Kamienną pod Szubinem i Rynarzewem. W 1920 roku był ranny na Froncie Wschodnim w czasie okupacji przebywał w rejonie Lublina. Po zakończeniu wojny wrócił do swej pracy w Ubezpieczalni Społecznej w Obornikach. Następnie w sierpniu 1945 roku przyjechał do Trzcianki. Jako członek ZBoWiD-u udzielał się w pracy społecznej.
Stefan Balecerek syn Józefa i Marianny
- 24 listopada 1896 w Lusówku pow. Poznań
Dnia 15 kwietnia 1915 roku powołany do armii niemieckiej 15 listopada 1918 roku został bezterminowo urlopowany. W miesiąc później brał już udział w Powstaniu Wielkopolskim w Poznaniu – w styczniu 1919 roku uczestniczył w walkach o Ławicę i Szubin, gdzie został ranny. Od 12 lutego do 20 marca 1919 roku przebywał pod Zbąszyniem – w maju walczył pod Rynarzewem. Od 10 maja 1919 do 20 stycznia 1920 roku przebywał w Wielkopolskiej Szkole Podoficerskiej w Biedrusku. Dnia 5 marca 1920 roku został przerzucony na Front Wschodni. Od września 1920 do 12 września 1939 roku pełnił służbę wojskową jako starszy sierżant zawodowy w 57. Pułku Poznańskim.