Lance do nogi, szable w dłoń, Bolszewika goń, goń, goń…
100. rocznica zwycięskiej Bitwy Warszawskiej
15 sierpnia obchodzimy setną rocznicę zwycięstwa polskiego oręża nad bolszewickim najeźdźcą.
Bitwa warszawska, nazywana również Cudem nad Wisłą, trwała między 13 a 25 sierpnia 1920 roku i zdecydowała o wyniku wojny polsko-bolszewickiej. W sierpniu 1920 roku Armia Czerwona zajęła znaczną część odradzającego się państwa polskiego. 13 sierpnia jej oddziały znajdowały się już pod Warszawą. Józef Piłsudski wraz ze Sztabem Generalnym, w którym dużą rolę odgrywał gen. Tadeusz Rozwadowski, opracował plan kontrataku, który miał rozpocząć od uderzenia na wrogie oddziały z południa, z nad rzeki Wieprza. 16 sierpnia Polacy uderzyli od południa na linię frontu, na której znajdowały się wojska bolszewickie z tzw. Grupy Mozyrskiej. Rozbili je, po czym rozpoczęli pogoń za wycofującymi się w nieładzie oddziałami sowieckimi. Bez wątpienia sukces naszych wojsk był następstwem tego, iż w 1919 roku udało się złamać sowieckie szyfry. Polacy znali więc planowane ruchy wojsk radzieckich. Pojęcie Cudu nad Wisłą jest wiązane ze świętem kościelnym Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, przypadającym na 15 sierpnia i opieką jaką Matka Boska obdarzyła polskie oddziały. Następstwem Bitwy był pokój w Brześciu zawarty między Polską i Rosją Radziecką, do którego doszło w 1921 roku. Dzień 15 sierpnia jest obecnie obchodzony jako święto Wojska Polskiego.
